Ukraine

Training
Samen met Sofie, een mede-vrijwilliger uit Samara, nam ik deel aan een kamp voor internationale vrijwilligers in Kiev. Jongeren uit 12 verschillende Europese landen vertegenwoordigden hun organisatie, ik en Sofie waren eigenlijk de Russische delegatie. Naast talrijke gesprekken en debatten over culturele verschillen, werd er ook info gegeven over de organisatie Youth in Action, die aan het hoofd staat van alle Europese vrijwilligers- en uitwisselingsprojecten voor jongeren uit Europa. Meer info: http://ec.europa.eu/youth/index_en.htm





We werkten rond het onderwerp citizenship: groepswerken, rolspel, methodieken uitproberen, nieuwe projecten opstarten en realiseren, hoe werken met internationale jongeren, interaculturele avond, ...
En een actie voor Ukraine against poverty op het voetbalveld van Dynamo Kiev.














Kiev verkennen.












Ambiance in de groep.
Dat Spanjaarden en Italianen kunnen feesten, is geweten. Maar onderschat vooral niet Armenia en Azerbeidjan!









Chernovtsi.
Nadat iedereen terugkeerde naar zijn eigen cultuur, bleven ik, Sofie en de Armeniers over in Kiev. Omdat ik richting Moldavia trek, houd ik een tussenstop in het gezellig stadje Chernovtsi, dat in het verleden deel uitmaakte van Oostenrijk-Hongarije, wat je ook merkt aan de architectuur waarvoor het gekend is. Ik zocht er Alina op, die ook vrijwilliger was in Youth-Theater-Light. Zij woont in een klein Ukraiens dorpje, Hlyboka. Hoewel ze blijft volhouden dat het een welgevorderd dorpje is, zie je hier nog paard en kar, geiten op de straat, babushka's die water uit de paterput halen en kleren die bij je bij ons in de vintage shops vindt.

Back to business

Business.

September was een ontzettend drukke maand in het project: een muziekmarathon, een 2^e voorstelling van onze HIV-cd, nieuwe ideeën, nieuwe vrijwilligers. Samen met Misha stoomde ik de vier internationale vrijwilligers uit Turkije, Egypte, Indonesië en Oekraïne klaar voor de HIV-trainingen. Daarnaast repeteerden we volop voor “Lullaby”, een internationaal theaterstuk over een moeder met HIV-infectie. Hiermee trokken we naar scholen en instituten. Zoals verwacht zorgde de Engelse taal dikwijls voor verwarde blikken uit het publiek. En elke voorstelling opnieuw moesten we zo hard ons best doen om niet in de lacht te schieten met ons slechte acteerwerk, hoe hard de regisseur ook z’n best deed om ons hiervoor op te leiden. Naast mijn kleine rol als een luie vermoeide dokteres stond ik in voor geluid&muziek.

Dezer dagen keert het viertal huiswaarts, Russische (echte) acteurs vervangen hen in het stuk. Maar geen nood want ik heb alweer een nieuwe collega, Tammie uit New York. Youth-Theater-Light wordt ondertussen groter en komt steeds meer in de media. Dit preventie-theater is immers uniek in Rusland. Daarom werken we aan connecties met andere organisaties, nationaal en internationaal. Het zou de preventie alleen maar ten goede komen om de ideeën en didactiek van dit theater te kunnen delen. Contactgegevens van mogelijke geïnteresseerde organisaties zijn welkom!!

Vaarwel Leonardo, helaas.

De vrijwilligersgroep kreeg nieuw bloed: Merlin (Duitsland), Protr Prot (Polen), Tammie (U.S.A.). En we kregen een nieuwe flat die voor veel commotie zorgde. Wegens geldgebrek wonen we met 6 vrijwilligers in een 1-kamerflat. Na een maand strijden mogen we vanaf deze week ook de tweede kamer in de flat gebruiken, die normaal de office zou zijn van de organisatie. Maar Misha boodt me aan bij hem in te trekken, wat ik stevig aan het overwegen ben.

Huwelijk.

Jipie, ik werd uitgenodigd voor een huwelijk. Een magere troost voor de trouw van Marijke&Jelle die ik moest missen. In de zomer is trouwen erg popluair hier. Naar gewoonte trekt het koppel met de familie en bijhorende drank en hapjes eerst door de stad in chique auto’s of in limousine voor een reeks foto’s. Maar deze hippietrouw van Jyri&Yulia brak met elke traditie. In het bos buiten Samara hielden ze een grote picknick. Enkele vrienden brachten instrumenten en wat later op de avond zat iedereen aan het kampvuur. I.p.v. trouwringen gaven ze elkaar een armbandje.

Bruid&bruidegom

Grushinski.

Een laatste weekendje kamperen in Grushinski. Het grote festival vindt er elk jaar plaats in juli en is bekend vanwege het drijvende podium in de vorm van een gitaar.

In september keren velen terug van een zomer lang kamperen. Het hevige contrast tussen winter- en zomertemperaturen uit zich ook in de levensstijl van de gemiddelde Rus. Velen bouwen tijdens de vakantiemaanden een kamp ergens aan de oevers van de Volga, aan een meer of aan de Zwarte Zee. Rond wild kamperen bestaan geen regels, daarom blijven families of vriendengroepen dikwijls voor 1 of 2 maanden weg van huis. En ook ik heb het ondervonden deze zomer: de Volga, de oneindig uitgestrekte bossen, de blote hemel en enkele Russen bezorgen je de beste chilling time!

De zomer zit erop en hier moeten we de sjaal en winterjas al bovenhalen. Na twee dagen regen veranderen de straten van Samara in rivieren, de riolering blijkt hier niet echt te werken.

Sherjajevo.

Het schildersdorpje aan de Volga was de thuisplaats van de kunstenaar Repin, maar het is vooral een gezellige dorpje ten midden van de bergen met houten huisjes, een winkeltje in de hoofdstraat en grotten in het steengebergte.

Ik ga naar Kiev en Moldavië.

Mijn organisatie geeft me de kans om naar een training voor internationale vrijwilligers te gaan in Kiev, georganiseerd door JINT (Youth in Action, Europese vrijwilligersorganisatie). Samen met Sofie uit Zweden wonen we deze meeting bij van 12 tot 20 oktober en we bezoeken enkele dagen de hoofdstad. Nadien reis ik door naar Moldavië t.e.m. 1 november voor een training over HIV/aids.