Aangekomen

Aangekomen!
De Tourstils hebben goed hun werk gedaan op het vliegtuig. Mijn mentors van de vrijwilligersorganisatie, Diana en Marina, vergaten me niet op te pikken zondagnacht. En mijn flatmates zorgden ervoor dat mijn zetelbed klaarstond.

De flat.
Bevindt zich op het 16e verdiep van een mega blok, zoals je hier niet anders ziet, het lijkt wel of ze hier geen gewone huizen kennen.
De flat bestaat uit een badkamer met bad, een keuken met een typische American fridge en een living waar we slapen. Er is 1 bed (uitklapbare zetel),eigenlijk een twijfelaar en 2 zetelkes om uit te klappen. Op één daarvan snurk ik.
We wonen hier met drie: Hannah van Engeland, Silvia van Duitsland en Riet van Saksenkopurg.

Eerste indrukken.
Toch wel een kleine shock om volgende redenen:
- afval ligt overal, er zijn geen regels omtrent vuilnis, daardoor lopen er ook overal straathonden rond
- enkel hoofdwegen en zijstraten daarvan zijn verhard en verlicht
- verkeersborden en wegmarkeringen bestaan niet, inclusief zebrapaden
- het dagelijkse leven is hier goedkoper, vooral het openbaar vervoer (en nee, ik ga niet zwartrijden), luxeartikelen daarentegen zijn duurder en groenten en fruit zien er niet uit
- het beeld dat men heeft van Russen klopt (tot nu toe nog): nors, grauw en praten/klagen dikwijls tegen zichzelf
- Clouseau was op de Russische radio met “There she goes” = …
- De lage temparaturen voelen niet zó koud aan

Feest in de Fatima