December

't Vriest dat ’t kraakt.
12 december: -27° ; 14 december: -33°
Wat doe je hieraan? Thermisch ondergoed uit de valies halen, 2 paar handschoenen dragen, extra zool in schoenen, 4 pakjes zakdoeken meenemen om de dag snotterend door te komen.
Terwijl wij trachten zoveel mogelijk binnen te blijven, stelde ik vast dat de straten er heel normaal uitzagen, enkel de straathonden zochten warmte op. De Russen dragen hun dikke bonte shapka’s (mutsen) en een dierenmantel tegen de koude. Vooraleer ik me buiten waag, duurt het een 10-tal minuten om me dik aan te kleden en denk niet dat je alles kan aanhouden eens je binnen bent. De verwarming staat vollen bak en dan is het zweten geblazen. Buiten bevriest het snot in je neus en mijn adem wordt direct ijs in mijn sjaal. Na 30 minuten kan ik het niet meer uithouden, mijn hele lichaam voelt loom aan.
Gelukkig steeg de temperatuur, nu is het gemiddeld tussen 0° en –10° met een heel pak sneeuw.

Acties met Theater-Light.
Mits de koude werd onze straatmars afgelast. Dan maar preventie in discotheken. Mijn eerste kennismaking met de Russische dancings, na 10 maanden hier. In de gang delen we condooms uit en praten (of later op de avond ‘zeveren’) we over veilig vrijen. Ik waag me niet op de dansvloer tussen schaars geklede Russische go-go-girls. Foto’s zijn niet geschikt voor publicatie.




~ Volunteer of 2009 ~
Het theater normineerde 3 vrijwilligers die dit jaar een extra bijdrage leverden. Via anonieme stemming werd ik verkozen tot vrijwilliger van 2009, jipie. De prijs is de deelneming aan een vrijwilligers-preventie-kamp tijdens de zomer in Siberië. Uiteraard gaat dit naar de 2e winnaar, maar ik ben tevreden met de roem en een veel te kleine t-shirt (Russische maten).






Kerstmis.
Russen vieren kerstmis op 7 januari volgens de Russisch Orthodoxe religie. Wij organiseerden een diner met enkele Europese mensen die zich graag aan de traditie houden. Een gezellige avond, hoewel er niets opgaat tegen kerstavond thuis vieren.

Een bezoekje bij de kunstenaar van het circus.

Na de trip Oekraïne-Moldavië
En zo vloog ook oktober veel te vlug over. Halloween werd gevierd, veel te dikke winterjassen werden bovengehaald, geitenwollensokken staan in de aanbieding en overal wordt weer volop thee gedronken.
In het theater maakten we planningen met nieuwe Russische vrijwilligers, we traden op in de stad Togliatti en troffen voorbereidingen voor 1 december, wereldaidsdag.

Problemen met ICYE Russia
Het gaat niet goed met onze vrijwilligersorganisatie in Samara. Door de ene na de andere probleemsituatie sta ik steeds minder achter hen. Na de ontmoetingen in Kiev met tal van andere werknemers uit internationale vrijwilligersorganisaties drong tot me door dat onze woonsituatie (met zessen in een 1-kamerflat) niet kan. En het is niet enkel dit, de vele beloftes die niet uitkomen, nemen ons vertrouwen in hen weg. Zo is er in de flat bijvoorbeeld nog steeds geen keuken, wasmachine, kleerkasten, … Door al ons gezeur lijkt het alsof wij, de vrijwilligers, enkel een stelletje probleemkinderen zijn en laten ze ons goed genoeg voelen hoe graag ze ons hebben (sarcastisch bedoeld!).
Alsof dit niet genoeg is, hebben ook mijn project Theater-Light en een ex-vrijwilliger een conflict met hen. Блять

Wereldaidsdag
De dag begon met enkele acties in de universiteiten. Studenten kregen info, condooms en een rood lintje. Voor ons concert 's avonds vreesde ik voor weinig publiek, maar door de populaire bands die geprogrammeerd stonden, kwamen er zo'n 200-tal mensen opdagen. Het was een akoestisch concert met tussen de bands door preventiefilmpjes. Dankzij sponsering van de universiteit konden we rekenen op een degelijke zaal met professionele sound en media. We maakten onderstaand filmpje, de gezichten zijn onze vrienden en studenten uit Samara:

http://www.youtube.com/watch?v=l6TiZQ7vSjI


Goodbye Mikko – Welcome back Braga
Mikko keert terug naar Finland, doet een beetje raar want hij is de laatste vrijwilliger van mijn generatie die vertrekt. Geen nood, Braga is terug voor een bezoekje. En dat moest gevierd worden.
http://www.youtube.com/watch?v=kL4cQ4XAQvc

November - december

Na de trip Oekraïne-Moldavië

En zo vloog ook oktober veel te vlug over. Halloween werd gevierd, veel te dikke winterjassen werden bovengehaald, geitenwollensokken staan in de aanbieding en overal wordt weer volop thee gedronken.

In het theater maakten we planningen met nieuwe Russische vrijwilligers, we traden op in de stad Togliatti en troffen voorbereidingen voor 1 december, wereldaidsdag.

Problemen met ICYE Russia

Het gaat niet goed met onze vrijwilligersorganisatie in Samara. Door de ene na de andere probleemsituatie sta ik steeds minder achter hen. Na de ontmoetingen in Kiev met tal van andere werknemers uit internationale vrijwilligersorganisaties drong tot me door dat onze woonsituatie (met zessen in een 1-kamerflat) niet kan. En het is niet enkel dit, de vele beloftes die niet uitkomen, nemen ons vertrouwen in hen weg. Zo is er in de flat bijvoorbeeld nog steeds geen keuken, wasmachine, kleerkasten, … Door al ons gezeur lijkt het alsof wij, de vrijwilligers, enkel een stelletje probleemkinderen zijn en laten ze ons goed genoeg voelen hoe graag ze ons hebben (sarcastisch bedoeld!).

Alsof dit niet genoeg is, hebben ook mijn project Theater-Light en een ex-vrijwilliger een conflict met hen. Блять

Wereldaidsdag

De dag begon met enkele acties in de universiteiten. Studenten kregen info, condooms en een rood lintje. Voor ons concert 's avonds vreesde ik voor weinig publiek, maar door de populaire bands die geprogrammeerd stonden, kwamen er zo'n 200-tal mensen opdagen. Het was een akoestisch concert met tussen de bands door preventiefilmpjes. Dankzij sponsering van de universiteit konden we rekenen op een degelijke zaal met professionele sound en media. We maakten onderstaand filmpje, de gezichten zijn onze vrienden en studenten uit Samara:

http://www.youtube.com/watch?v=l6TiZQ7vSjI

Goodbye Mikko – Welcome back Braga

Mikko keert terug naar Finland, doet een beetje raar want hij is de laatste vrijwilliger van mijn generatie die vertrekt. Geen nood, Braga is terug voor een bezoekje. En dat moest gevierd worden.

http://www.youtube.com/watch?v=kL4cQ4XAQvc

Chilling time

Bontjassen en shakpka's

Ukraine

Training
Samen met Sofie, een mede-vrijwilliger uit Samara, nam ik deel aan een kamp voor internationale vrijwilligers in Kiev. Jongeren uit 12 verschillende Europese landen vertegenwoordigden hun organisatie, ik en Sofie waren eigenlijk de Russische delegatie. Naast talrijke gesprekken en debatten over culturele verschillen, werd er ook info gegeven over de organisatie Youth in Action, die aan het hoofd staat van alle Europese vrijwilligers- en uitwisselingsprojecten voor jongeren uit Europa. Meer info: http://ec.europa.eu/youth/index_en.htm





We werkten rond het onderwerp citizenship: groepswerken, rolspel, methodieken uitproberen, nieuwe projecten opstarten en realiseren, hoe werken met internationale jongeren, interaculturele avond, ...
En een actie voor Ukraine against poverty op het voetbalveld van Dynamo Kiev.














Kiev verkennen.












Ambiance in de groep.
Dat Spanjaarden en Italianen kunnen feesten, is geweten. Maar onderschat vooral niet Armenia en Azerbeidjan!









Chernovtsi.
Nadat iedereen terugkeerde naar zijn eigen cultuur, bleven ik, Sofie en de Armeniers over in Kiev. Omdat ik richting Moldavia trek, houd ik een tussenstop in het gezellig stadje Chernovtsi, dat in het verleden deel uitmaakte van Oostenrijk-Hongarije, wat je ook merkt aan de architectuur waarvoor het gekend is. Ik zocht er Alina op, die ook vrijwilliger was in Youth-Theater-Light. Zij woont in een klein Ukraiens dorpje, Hlyboka. Hoewel ze blijft volhouden dat het een welgevorderd dorpje is, zie je hier nog paard en kar, geiten op de straat, babushka's die water uit de paterput halen en kleren die bij je bij ons in de vintage shops vindt.